Rozdział siódmy + rozstrzygnięcie konkursu

Dodałam trzy bohaterki. Znajdziecie je w poście Bohaterowie. 

Ta piosenka http://www.youtube.com/watch?v=kd0aUZIJUSc według mnie pasuje do tego rozdziału ;)

~Liam~

Zszokowało mnie to co Zayn powiedział. Jak można być takim idiotą jak jego przyjaciel.

- Właśnie Zayn. Czy ten cały Krzysiek jest dalej Twoim przyjacielem? – zapytałem

- No chyba bym musiał na głowę upaść żeby pozwolić mu nadal być moim przyjacielem. – odpowiedział Zayn

- To dobrze. Bo taki dupek nie zasługuje na przyjaciół. – wysyczałem przez zaciśnięte zęby      

Biedna ta Paula. Przecież ona jest taka wrażliwa, na pewno się załamała. Oby żadna głupota jej do głowy nie przyszła. I nagle mnie olśniło, przecież możemy jej pomóc.

- Zaaaaaaaayn! – zawołałem – Złaź na dół

- Co się dzieje? Pali się? – odparł wkurzony, że przeszkadzam mu spać

- Sorry, że tak krzyknąłem. Ale olśniło mnie, że możemy pomóc tej dziewczynie – powiedziałem

- No co wymyślił nasz Daddy Direction? – zapytał zaciekawiony

- Czy Ty myślałeś nad tym aby zaopiekować się Pauliną jak znajdzie się w Londynie? – kontynuowałem wypowiedź – Wiesz, mamy jeszcze jeden pokój wolny i jeżeli ona nie miała by się gdzie zatrzymać to może mogłaby u nas. – powiedziałem patrząc z zaciekawieniem na wyraz twarzy mulata

- Myślałem nad tym ale byłem pewien, że się nie zgodzicie. Dlatego nie chciałem poruszać tematu wolnego pokoju. Dzięki stary. Uważam, że to świetny pomysł. Tylko trzeba pogadać z chłopakami  – przytulił mnie Zayn

- I z Pauliną – dorzuciłem gdy szedłem do Louisa

~Paulina~

Dotarłam po godzinnej jeździe na lotnisko. Za pół godziny miała się zacząć odprawa. Usiadłam więc w poczekalni i wyjęłam mój notatnik aby zabić nudę. Zaczęłam pisać słowa piosenki. Gdy już kończyłam usłyszałam komunikat, że zaczęła się już odprawa przez lotem do Londynu. Udałam się więc do odpowiedniej bramki i po sprawdzeniu wszystkiego przez pracowników lotniska dotarłam do samolotu. Miałam miejsce przy przejściu. Obok mnie siedziała jakaś starsza pani, która wylała na siebie chyba pół flakonika perfum. Aby nie czuć tego mdlącego zapachu włożyłam słuchawki do uszu, włączyłam moją ulubioną playlistę i zasnęłam. Za jakiś czas ktoś szturchał mnie w ramię. Była to stewardessa, która oznajmiła mi, że zaraz lądujemy. Schowałam słuchawki do torby, którą miałam przy sobie. Już po chwili znalazłam się na płycie lotniska. Gdy odebrałam bagaż postanowiłam dać rodzicom znać, iż jestem już w Londynie i lot przebiegł bez żadnych komplikacji. Wyjęłam więc telefon i wystukałam na klawiaturze

„Mamo. Właśnie wylądowałam w Londynie. Wszystko jest dobrze. Bardzo za Wami tęsknię. Ucałuj tatę i siostrę. Odezwę się niedługo :* ”

I udałam się w kierunku wyjścia aby opuścić lotnisko. Nagle usłyszałam, że ktoś krzyczy moje imię. Był to…

Tak jak obiecywałam pojawił się rozdział siódmy. Bardzo Was proszę o komentarze. to motywuje do dalszej pracy ;) I jeżeli macie jakieś pytanie to zadajcie je na http://ask.fm/Paulina931 :)

Rozstrzygnięcie Konkursu

Dostałam opisy 3 dziewczyn. I dla wszystkich znajdzie się miejsce w tym opowiadaniu. Tak więc proszę autorki zwycięskich pomysłów o podanie adresu/adresów bloga/blogów, które jako nagrodę mam reklamować przez 2 tygodnie