Rozdział ósmy

http://www.youtube.com/watch?v=5e-ITR9d9PA <- Włącz zanim zaczniesz czytać

~Harry~

Słyszałem, że Zayn i Liam dyskutują o czymś na dole więc postanowiłem zejść do kuchni. Po drodze, na schodach, minąłem mulata, któremu ewidentnie się śpieszyło. Na dole siedział Li i krzyczał na naszego Bad Boya aby się pośpieszył. Sam bardzo się denerwował.

- Gdzie się Wam tak śpieszy? – zapytałem

- Na lotnisko. Nie mam czasu z Tobą gadać bo się spóźnimy. Ogarnij dom. – wyrzucał te słowa ze swoich tak jak z karabinu.

Zastanawiałem się do kogo się oni tak śpieszą  i dlaczego się tak denerwują. Ale nie mam możliwości usłyszeć na moje pytania odpowiedzi bo chłopacy już pojechali. Postanowiłem więc wykonać prośbę a raczej rozkaz Liama i zabrałem się za porządki. Za chwilę z góry zszedł zaspany i głodny Niall. P coś się pytał ale nie słuchałem go tylko kazałem mu aby mi pomógł. Był zły i burczało mu bardzo głośno w brzuchu ale wolał mi się nie sprzeciwiać bo wie, że mógłby o obiedzie zapomnieć nasz łakomczuch. Gdy już posprzątaliśmy to zaczęliśmy robić śniadanie, a raczej ja robiłem a blondyn marudził przy stole czemu się nie pośpieszę. Tak więc zjedliśmy to śniadanie w porze obiadowej, geniusze z nas i poszliśmy się przebrać, a Niall miał jeszcze obudzić naszego marchewkowego kolegę. Po chwili zszedłem na dół aby upichcić jakiś dobry obiadek dla naszego gościa i dla nas oczywiście. Za jakiś czas do kuchni wparował wkurzony Louis.

- Co tu się kurwa dzieje? Wyspać się w dzień wolny nie można? – zaczął krzyczeć

- Po pierwsze nie krzycz, po drugie jedź śniadanie, po trzecie właśnie gotuję obiad więc nie objedz się za bardzo tym śniadaniem, a po czwarte będziemy mieć gościa. – wyjaśniłem z uśmiechem na twarzy

Biedny Lou z wrażenia zakrztusił się kanapką. Gdy już doszedł do siebie zaczął latać po domu jak wariat. Gdy usłyszał, że rozmawiam z Li o naszym tajemniczym gościu uspokoił się.

~Paulina~

Nie mogłam wierzyć w to co widzę. Przede mną stali Zayn i Liam z One Direction. Gdy doszłam już do siebie usłyszałam, że mulat coś do mnie mówi.

- Hej, nie wiem czy mnie pamiętasz. Jestem Zayn, kolega a raczej już były kolega Krzyśka. – na te słowa w moich oczach stanęły łzy ale nie chciałam im tego pokazać – Przyjechałem tu wraz z Liamem bo dowiedziałem się od tego dupka, Krzysztofa, co Ci zrobił. – zakończył swoją wypowiedź i mnie przytulił a ja go odepchnęłam i zaczęłam mówić.

- Jeżeli jesteś tu na polecenie Krzyśka to sobie daruj. Ja do niego nie wrócę, nie po tym co mi zrobił. – w moich oczach stanęły w tym momencie łzy.

Tym razem przytulił mnie Liam i zaczął mówić.

- Nie jesteśmy tu z niczyjego polecenia. Gdy dowiedzieliśmy się co ten bydlak Ci zrobił postanowiliśmy się Tobą zaopiekować. Chcemy Ci pomóc, wpierać Cię w tych trudnych chwilach. – mówił głaszcząc mnie po głowie

- Ale ja nie chcę Wam przeszkadzać . Przecież są jeszcze Harry, Louis i Niall. Co oni sobie pomyślą? – zapytałam niepewnie

- O nic się nie martw. Oni nie mają tu za dużo do gadania.

I nagle naszą rozmowę przerwał…

Proszę, komentujecie. To pomaga w pisaniu ;) Bardzo dziękuję za komentarze pod poprzednim rozdziałem. I mam nadzieję, że rozdział się Wam spodoba. Jeżeli macie jakieś pytania piszcie na http://ask.fm/Paulina931.