Rozdział dwunasty

Jeżeli przeczytałeś to skomentuj. Jeżeli jesteś tu po to, żeby zareklamować bloga zrób to w zakładce Spam. 

~Liam~

Harry przyniósł śpiącą Paulinę do domu. Dziwiłem się, że tak postąpił, to do niego nie podobne. Może chciał zagłuszyć wyrzuty sumienia pomagając jej. Dziewczyna wyglądała tak słodko jak spała. A Hazza przypominał jej wybawiciela. Zacząłem się śmiać lecz Styles mnie uciszył.

- Zamknij się! Nie widzisz, że Paula śpi? – warczał na mnie

- Dobra, nie gryź – odparłem

Coś się w zachowaniu mojego kolegi zmieniło. Odkąd on się tak troszczy o obce mu osoby? To jest wręcz dziwne. Muszę z nim później pogadać. Moje rozmyślania przerwał cichy płacz. Poszedłem więc do salonu by dowiedzieć się co się stało.  Zastałem tak Stylesa, który próbował odłożyć dziewczynę na sofę a ona w tym momencie wybuchała płaczem.

~Harry~

Nie wiem co się ze mną dzieje. Odkąd ja się tak bardzo przejmuję losem obcych mi osób? Może to przez to, że ją zraniłem. Dobra, muszę skończyć rozmyślania i położyć dziewczynę na sofie aby móc opatrzyć jej ranę. Lecz nie jest to takie łatwe. Co oddałam Paulinę od siebie z jej oczu zaczynają płynąć łzy. Postanowiłem więc, że usiądę trzymając na kolanach to biedactwo. Ale ktoś musi mi pomóc. Do salonu zszedł Payne. Kazał mi usiąść, bo dalej stałem i pokazać gdzie znajduje się ta rana. Podniosłem więc sukienkę Pauli a naszym oczom ukazało się uszkodzone udo. Liam zaczął ją odkażać. W momencie, ktoś mi zakrzyczał do ucha. Była to ta słodka istotka znajdująca się na moich kolanach.

~Paulina~

Tak dobrze spało mi się w ramionach chłopaka, czułam się bezpieczna. A tu nagle zawyłam z bólu.

- Ała, zostaw mnie. To boli. – zaczęłam krzyczeć

- Uspokój się. Nikt nie chce Ci robić krzywdy. – usłyszałam ten charakterystyczny zachrypnięty głos – Trzeba opatrzyć Twoją ranę. Nasz Daddy Direction już się tym zajmuje.

Chwilę po tym jak moja rana została opatrzona na dół zbiegł Niall. Między nim z Hazzą nawiązała się rozmowa.

- Głodomorku mój. Pomógłbyś koledze? – zaczął Harold

- A co z tego będę miał? – odpowiedział pytaniem blondyn

- Świadomość, że pomogłeś koledze i poszkodowanej osobie. – odpowiedziałam za Loczka

- No ok. To co mam zrobić? – zapytał Niallerek

- Przynieś dwie szklanki soku pomarańczowego. – rozkazał brunet

Za chwilę cała nasza trójka piła sok i żartowała. Tą miłą chwilę przerwał Louis. Poprosił nas do kuchni, a chłopcom kazał jeszcze umyć ręce.

- Hej. Co dobrego upichciłeś? – zapytałam

- Nie zrobiłem tylko odgrzałem. U nas gotuje Styles. Jest to ulubione danie Zayna. – zaczął Lou – Mam nadzieję, że będzie Ci smakować. I mam do Ciebie prośbę. Czy mogłabyś mi po obiedzie…

Dziękuję bardzo za komentarze pod poprzednim rozdziałem. Kolejny ukaże się dopiero w środę, ponieważ wyjeżdżam. Mam nadzieję, że rozdział się Wam spodobał ;)