Rozdział trzydziesty czwarty

Na początku należą się Wam ogromne przeprosiny. Teraz dopiero się zorientowałam, że ostatni rozdział pojawił się 14 kwietnia. Bardzo Was za to przepraszam. Nie wiem co we mnie wstąpiło, że aż tak zaniedbałam bloga. Co prawa przydarzyła się mi przykra rzecz na początku maja a nie powinnam na tak długi czas zostawiać Was bez rozdziału. Jest mi strasznie głupio, że tak postąpiłam i brak mi słów, żeby wyrazić to jak bardzo chciałabym Was za to przeprosić. 
Mam nadzieję, że będziecie dalej czytać to moje marne opowiadanie. 

I żeby nie przedłużać zapraszam Was na kolejny po tak długiej przerwie rozdział. 





~Zayn~
~Harry~ 
Jaki ja głupi jestem. Tak bardzo ją kocham a nic nie robię by ją odzyskać. 


Po pół godziny siedzieliśmy przed telewizorem zajadając kanapki i delektując się winem. Po 15 minutach filmu zaczęliśmy się nudzić ponieważ włączyliśmy komedię. Postanowiłem więc włączyć jakiś horror. 
- Ale ja nie chcę. - Paulina protestowała
- Dlaczego nie chcesz oglądać horroru?
- Ponieważ będę się bać przez cały film i pewnie sceny mogą mi się później śnić. 
- Rozumiem. Ale ja jestem przy Tobie i nie musisz się bać. 
- To możesz włączyć ten film. A ja idę dorobić kanapek bo wszystko już zjedliśmy. 
- Dobrze. 
Po dwudziestu do pokoju wróciła dziewczyna z talerzem pełnym jedzenia. Usiadła koło mnie, przykryła się kocem i zaczęliśmy nasz seans. Nie minęło pięć minut jak poczułem, że Paula się do mnie przytula. 
- Widzę, że już skorzystałaś z mojej propozycji. - zaśmiałem się 
- Boję się Zayn.
- No już, jestem tu. - i pocałowałem ją w czubek głowy
Wtuliła się we mnie jeszcze mocniej i tak minęła połowa filmu. Po tym czasie Paulina poszła do sypialni ponieważ mówiła, że jest śpiąca. Ja postanowiłem dokończyć oglądać film. Jak film się skończył doszedłem do wniosku, iż pójdę zobaczyć czy dziewczyna śpi. Gdy tylko stanąłem pod drzwiami jej sypialni usłyszałem płacz. Wszedłem więc bez pukania aby zająć się Paulą. Zauważyłem, że siedzi oparta o ścianę. Usiadłem więc koło niej i przytuliłem. Przesiedzieliśmy tak dłuższą chwilę gdy dotarło do mnie, że wygodniej siedziałoby się nam na łóżku tak więc pomogłem wstać dziewczynie, usiadłem na łóżku i kazałem jej usiąść na moich kolanach żeby mogła się wtulić. Gdy tylko się uspokoiła musiałem dowiedzieć się jaki był powód płaczu. 
- Czemu płakałaś? To przez ten film?
- Nie, nie przez film. - na twarzy dziewczyny pojawił się lekki uśmiech - Bardzo tęsknię za Hazzą, nie daję sobie już rady bez niego. Wiem, że mnie skrzywdził ale go kocham i nie jestem w stanie o nim zapomnieć. 
- Moje maleństwo. - po tych słowach Paula uśmiechnęła się jeszcze bardziej - Mam zostać z Tobą na noc?
- A możesz?
- Pewnie, że tak. 
- Dziękuję. 
Położyliśmy się na łóżku, Paulina wtuliła się i po pól godziny zasnęła. 
- A ja kocham Cię. - szepnąłem gdy byłem pewny, że tego nie usłyszy. 


- Myśl, myśl chłopie. - mówiłem do siebie chodząc po domu - Już wiem. Napiszę do Zayn'a. On ma z Paulinką kontakt i może powie mi co u niej, jak się ma. 
"Hej stary. Mógłbyś mi powiedzieć jak czuje się Paulina?" napisałem
Po chwili dostałem odpowiedź. Brzmiała ona tak
"Codziennie przez Ciebie płacze. Więc jak ma się czuć idioto? Na szczęście ja przy niej jestem" Wraz z wiadomością przyszło zdjęcie, które przedstawia mój skarb wtulony z mulata. 
"Już możesz kopać sobie grób. Zabiję Cię jeżeli mi ją odbierzesz."
"Zobaczymy kogo wybierze."
"Powiedz jej, że ją kocham i tęsknie."
"Niedoczekanie Twoje."
Tu już się bardzo wkurzyłem i zadzwoniłem do niego.
- Paula jest moja, rozumiesz? Zrobisz coś żebyśmy się nie pogodzili to będzie po Tobie.
- Hahaha, bardzo zabawny jesteś. - odparł. W tle usłyszałem - Zayn, z kim rozmawiasz? - to była Paulina
- Z nikim ważnym, śpij dalej słonko. - odpowiedział jej.
- A Ty dupku, niech Cię koszmary nawiedzą. - powiedział do słuchawki i się rozłączył.
Myślałem, że mnie coś trafi. Lecz nagle mnie olśniło i zacząłem pisać list do Pauli. Gdy go napiszę poproszę któregoś z chłopaków, żeby jej go dostarczył.



I tak wiem, rozdział jest chaotyczny i bez sensu. Ale jakoś weny brak a chciałam coś dodać, żeby dotrzymać obietnicy. Jednak mam nadzieję, że rozdział się Wam spodobał. Liczę na szczere komentarze. 

Pozdrawiam <3